പ്രാര്‍ത്ഥന  

Posted by Askarali

ഹിന്ദുക്കള്‍ക്ക് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ ഒരു പാട് ദൈവങ്ങളുണ്ട്.
ഇവിടെ തമിഴ് കോവിലുകളില്‍ കയറിയാല്‍ ചുറ്റിനും ദൈവങ്ങളാണ്. ഒരു ദൈവത്തിനെ പുറം തിരിഞ്ഞുവേണം വേറൊരു ദൈവത്തെ പ്രാര്‍ത്തിക്കാന്‍. ആകെ ഒരു വൈക്ലബ്യം തോന്നും
എങ്കിലും മുറതെറ്റാതെ ഓരോ ദൈവങ്ങളെയായി വണങ്ങി വരും.

എങ്കിലും വീട്ടിലെ പൂജാമുറിയില്‍ കയറി ഏകാന്തതയോടെ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുമ്പോള്‍ കിട്ടുന്ന ശാന്തി കിട്ടുന്നുന്ണ്ടോ. കോവിലിലെ പവിത്രതതയും ചൈതന്യവും വീട്ടില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചാല്‍ കിട്ടുകയുമില്ല.

അനേകം ദൈവങ്ങളെ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുക വഴി ഹിന്ദുക്കളൊക്കെ നന്നാകുകയാണോ അതോ അധഃപതിക്കുകയാണോ? ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ക്കും മുസ്ലീകള്‍ക്കും ഏകദൈവത്തില്‍ വിശ്വസിക്കാം പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം. ദുഃഖം വരുമ്പോള്‍ ഒരൊറ്റ ദേവന്റെ അരികില്‍ പോയി, ഏകാഗ്രതയോടെ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം

ഹിന്ദുവോ? ദുഃഖം വരുമ്പോഴും തളരുമ്പോളും ഒക്കെ ഏതു പ്രത്യേക ദൈവത്തെയാണ് വിളിക്കേണ്ടഹെന്നറിയാതെ ഒരു നിമിഷം ചഞ്ചലപ്പെടുന്നു.. പിന്നെ തരം തിരിക്കുന്നു
വിദ്യയ്ക്ക് സര‍സ്വതീ ദേവി
ധനത്തിന് ലക്ഷ്മീ ദേവി
ധൈര്യത്തിന് പാര്‍വ്വതീ ദേവി
പ്രേമത്തിന് കാര്‍വര്‍ണ്ണന്‍
ശത്രുക്കളെ വെല്ലുന്നതിന് മുരുകന്‍...
അങ്ങിനെ ഓരോ ഭാവങ്ങളനുസരിച്ച് ഓരോരോ ദൈവങ്ങളെ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം.
എങ്കിലും മുസ്ലീംകളെപ്പോലെ, ക്രിസ്ത്യാനികളെപ്പോലെ ഏകദൈവത്തെ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുമ്പോള്‍ കിട്ടുന്ന
ശാന്തത, നിര്‍വൃതി കിട്ടുമോ?

ബാക്കി നാളെ...

പിന്നെ ഈ ‘ഡൈവേര്‍സിറ്റി ഇന്‍ യൂണിറ്റി’ കൊണ്ട് ഒരു ഗുണമുണ്ട്.
ഒരു ദൈവത്തോട് മനമുരുകി ഒരു വരം ചോദിച്ചു പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു എന്നു കരുതുക; അദ്ദേഹം അല്പം ബിസിയായതുകൊണ്ട്(നമ്മെക്കാള്‍ നന്നായി കരഞ്ഞു പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചവരുടെ അരികിലായിരിക്കാം) നമ്മുടെ പ്രാര്‍ത്ഥന കേട്ടില്ലെന്നു വരാം. അങ്ങിനെയാകുമ്പോള്‍ നമുക്ക് മറ്റൊരു ദൈവത്തോട് കരഞ്ഞ് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം. അദ്ദേഹമെങ്കിലും നമ്മുടെ പ്രാര്‍ത്ഥന കേള്‍ക്കും.. കേള്‍ക്കാതിരിക്കില്ല എന്നൊക്കെ സ്വയം സമാധാനിച്ച് ദൈവങ്ങളുമായി ഒരു മൈത്രി സമ്പാദിക്കാം.

ഇന്നും നാട്ടില്‍ പോയില്ലെങ്കില്‍ ഇനീം തുടരും..

This entry was posted on 9:19 AM and is filed under , . You can leave a response and follow any responses to this entry through the Subscribe to: Post Comments (Atom) .

0 comments