കനുന്നതൊന്നുമേ സത്യമല്ല
മിഥ്യ ആണെന്ന ഒരതിടാത്തവര് മിച്ചമീ ഭൂമിയില്
ഇന്ന് നാം കാണുന്ന സത്യമെല്ലാം
നാളത്തെ കണ്ണ് നീരുടമകള് മാത്രം
കണ്ണുനീര് വീഴ്താതവരാരന് ഭൂമിയില്
എന്നൂര്ത് നൂകുമ്പോള് നടുഗുന്നു എന്റെ മാനസം
ഇന്ന് ചിരിക്കുന്ന പോയ് മുഘങ്ങളെല്ലാം
നാളത്തെ ദു:ഖത്തിന്റെ മുള്ളുകള് മാത്രം
ദു:ഖം വിതച്ച മന്തതാരില് എന്നും
വാടിക്കരിയ്ന്ന മോഹത്തിന് പൂക്കള്
എവിടെയോ സന്തോഷമാലയടിക്കുമ്പോള്
എന്റെ അങ്ങധാരില് പിടയുന്ന മോഹങ്ങലെന്നും ആയിരം വര്ണ്ണ ചിറകുകളുമായി
ആ മോഹ കൊല്ലത്തെ പാടെ നശിപ്പിക്കാന്
എത്തുന്നു കാലനായ് , സുഹ്ര്തായ് , മനുഷ്യര്.
This entry was posted
on 11:33 PM
and is filed under
ഓട്ടോഗ്രാഫ്
.
You can leave a response
and follow any responses to this entry through the
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.
0 comments