അവളുടെ സഞ്ചി നിറയെ
സ്വപ്നങ്ങളായിരുന്നു;
വിലപിടിപ്പുള്ള അമൂല്യ സ്വപ്നങ്ങള്‍!
ഭാരമുള്ള സ്വപ്നസഞ്ചിയുമായി
നീങ്ങുമ്പോഴും,
വഴിവക്കില്‍;
സ്വപ്നം വാങ്ങാന് വന്നവരെയൊക്കെ
നിരാശരാക്കി,
അവള്‍ നടന്നകന്നു
ഒടുവില്‍,
അവളുടെ സ്വപ്നങ്ങള്‍
മൊത്തമായി വാങ്ങാന് വന്നയാളിനേയും
നിരാശയാക്കി അവള്‍ നടന്നു,
എന്തിനെന്നറിയാതെ,
സ്വപ്നങ്ങളും നെഞ്ചോടടുക്കി വച്ച്
ഒടുവില്‍,സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് മൂല്യത്തകര്‍ച്ച
വന്നു തുടങ്ങി.
വിലതീരെയില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഭാരം
അവളെ തളര്‍ത്തി.
ഗത്യന്തരമില്ലാതെ അവള്‍
തന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ
വഴിയോരത്താകെ വാരിവിതറി തീര്‍ത്തു
ആര്‍ക്കും വേണ്ടാത്ത സ്വപ്നങ്ങള്‍
അവളെ ദയനീയമായി നോക്കി.
സ്വപ്ന വ്യാപാരികള്‍ അവളെ
പരിഹസിച്ചു ചിരിച്ചു,
‘അന്ന്, ഇരട്ടി വിലയ്ക്ക് തന്നില്ല
തന്നെങ്കില്‍ പൊന്നുപോലെ
സൂക്ഷിച്ചേനെ;
ഇപ്പോള്‍ പാഴ് മണ്ണില്‍
ആര്‍ക്കും വേണ്ടാതെ’
അവര്‍ ആര്‍ത്തുചിരിച്ചു.
മണ്ണില്‍ പുതഞ്ഞു മറയുന്ന
സ്വപ്നങ്ങളെ അവള്‍
ആശീര്‍വ്വദിച്ചു
‘പോകൂ ധൈര്യമുള്ള
യുവഹൃദയം നോക്കി
പോയി ചേക്കേറൂ’
[ഭാവന ഭാവന ഭാവനമാത്രം]
0 comments