ബ്ലോഗുലോകം  

Posted by Askarali

ബ്ലോഗ്‌ എഴുതിയില്ലെങ്കില്‍ ഒരു ശ്വാസം മുട്ടുപോലെ. ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതിനു ഒരു തെളിവല്ലേ ഈ ഫ്രീയായി കിട്ടുന്ന ബ്ലോഗുകള്‍? പക്ഷെ എന്തെഴുതാന്‍? കുറാച്ചെങ്കിലും അനുഭവങ്ങളുള്ളത്‌ ബാല്യകാലത്തു മാത്രം. കൗമാരം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മുതല്‍ വിമണ്‍സ് കോളേജിലും ഹോസ്റ്റലുകളിലും. അവിടെ എന്തു കഥ? പെണ്ണുങ്ങള്‍ മാത്രമുള്ള ഒരു ലോകം യധാര്‍ത്ഥമല്ലല്ലൊ.

പിന്നീട്‌ വിവാഹശേഷം പത്തിരുപതു വര്‍ഷം നാലുചുവരുകള്‍ക്കകത്ത്‌, നാടുമായും കൂടെ പഠിച്ചവരുമായോ ആരുമായി സംമ്പര്‍ക്കമില്ലാതെ രണ്ടു കുട്ടികളോടൊപ്പം, അവര്‍ വളരുന്നതിനനു സരിച്ച്‌ വീണ്ടും കുട്ടിക്കാലത്തേയ്ക്ക്‌ തിരിച്ചുപോയി മടങ്ങി വരുമ്പോലെ. അതെഴുതാമെന്നു വിചാരി ച്ചാല്‍ ബോറാകും. ഒരു വീട്ടമ്മ രണ്ടു മക്കളെ തന്നം തനിയേ വളര്‍ത്തി എടുത്ത വീരഗാഥ ആര്‍ക്കു കേള്‍ക്കണം!

പിന്നെ ആകെയുള്ളത്‌ ഒരു കൊച്ചു ഗ്രാമവും അവിടത്തെ കുറച്ചു മനുഷ്യരും, ഒപ്പം എന്റെ ബാല്യകാലവും. ഒരു പക്ഷെ, ഞാന്‍ ശരിക്കും മനുഷ്യരെപ്പോലെ ജീവിച്ചത്‌ ആ പത്തു പതിനഞ്ച്ചി വര്‍ഷങ്ങള്‍ മാത്രമായിരുന്നിരിക്കണം‌.

ഇന്നിപ്പോള്‍ ബ്ലോഗ്‌ ഉണ്ട്‌. ആത്മാക്കള്‍ മാത്രമുള്ള ലോകം. കുറെ മനുഷ്യര്‍ പല പേരിലും വന്ന് ആശയവിനിമയം, അനുഭവകഥകള്‍ ഒക്കെ പറയുന്നിടം. ഇത്‌ യധാര്‍ത്ഥ ലോകമാണോ? അറിയില്ല.

എഴുതി തെളിയാന്‍ വന്നവരും, വെറുതെ എഴുതാന്‍ വന്നവരും, ഒക്കെ കുറച്ചുകഴിയുമ്പോള്‍ കമന്റിന്റെ കണക്കു വിവരം എടുക്കുന്നതില്‍ അറിയാതെ കുടുങ്ങിപ്പോകുന്നു. കമന്റുകളെ ആശ്രയിച്ചാണോ ഒരാളിന്റെ എഴുത്തിന്റെ തോല്‍വിയും വിജയവും? അറിയില്ലാ‍

പക്ഷെ, ഒരു കമന്റും കിട്ടിയില്ലെങ്കില്‍ എന്തോ, തോല്‍ക്കപ്പെട്ട പോലെ. തന്റെ എഴുത്തിന്റെ അപാക തയോ, ഇടപെടലിന്റെ അപാകതയോ? അറിയാതെ, ഒറ്റപ്പെട്ട അരനുഭവം.

കമന്റില്‍ കൂടുതല്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്നവര്‍ എഴുത്തില്‍ പരാജയമടയുന്നൊ???
അതോ എഴുത്തില്‍ കൂടുതല്‍ ശ്രദ്ധിച്ച്, ഒതുങ്ങിക്കൂടുന്നവരാണോ പരാജയപ്പെടുന്നത് ???

This entry was posted on 10:41 AM and is filed under . You can leave a response and follow any responses to this entry through the Subscribe to: Post Comments (Atom) .

0 comments