ആത്മവിദ്യാലയം  

Posted by Askarali

എന്തായിരുന്ന് തനിക്ക് പറ്റിയത്?
അമ്മയെന്നുള്ള തന്റെ റോള്‍ മറന്ന്
ഒരു മകളായി മാറി.
ഭാര്യനെന്നുള്ള തന്റെ റോള്‍ മറന്ന്
വെറുമൊരു സ്ത്രീ മാത്രമായി.
പരദേശിയെന്നുള്ളാത് മറന്ന്
സ്വദേശിയാണെന്ന് കരുതി ജീവിച്ചു.
പ്രായം മറന്നു,
പക്വത മറന്നു,
ദുഃഖങ്ങള്‍ മറന്നു.
ഏകാകിയാണെന്നതും
പാടെ മറന്നു.
കിളികളെപ്പോലെ
പാറിപ്പറന്നു.

ഒടുവില്‍ കൂടില്‍ വീണ്ടുംചേക്കേറിയപ്പോള്‍
മറന്നു വച്ച റോളുകള്‍ എല്ലാം കൂടി വന്ന്
അവളെ ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു കൊന്നു.

പക്ഷെ അവള്‍ ഒരു ഫിനിക്സ് പക്ഷിയല്ലെ,
എത്രയോ പ്രാവശ്യം ഉയിര്‍ത്തെണീറ്റിരിക്കുന്നു!
എരിഞ്ഞടങ്ങിയ ചിതയില്‍ കിടന്നുകൊണ്ട്
അവള്‍ തന്റെ ഉയിര്‍ത്തെണീല്‍പ്പിനായി കാത്തു..

ബ്ലോഗിലെത്തിയപ്പോഴും
സ്ഥിതി അതുതന്നെ
ചേരാത്തവയാണോ ചേരുന്നവയാണോ എന്നറിയാതെ
അണിയുന്ന വേഷങ്ങള്‍.
മുഖം മൂടിക്കുള്ളില്‍ മറഞ്ഞിരുന്ന്
സംസാരിക്കുന്നവര്‍‍.
കളിയാക്കാനോ, കാര്യമായിട്ടോ,
അറിയില്ല.
ഇരുട്ടിലൂടെ തപ്പിത്തടഞ്ഞ അവള്‍
കമ്പ്യൂട്ടര്‍ ജാലകത്തിലൂടെ അരിച്ചരിച്ചിറങ്ങുന്ന
ആ പ്രകാശത്തെ ഉറ്റുനോക്കി ഇരുന്നു
ഒരു തപസ്വിയെപ്പോലെ.
വേഷങ്ങള്‍ മാറി മാറി അണിയുന്നവര്‍
ഉന്മാദാവസ്ഥയില്‍ നൃത്തം ചെയ്യുന്നവര്‍
പേരും രൂപവുമൊന്നുമില്ലാത്ത
ആ ആത്മാക്കളുടെ മുന്നില്‍
ഒരു വിഡ്ഡിയെപ്പോലെ അവള്‍ നിന്നു.
താന്‍ ഈ അരങ്ങിനു വേണ്ടപ്പെട്ടവളാണോ
അതോ അധികപ്പറ്റാണോ
എന്നുപോലും തിരിച്ചറിയാനാവാതെ
തന്റെ റോള്‍ എന്താണെന്നു തിരിച്ചറിയാനുള്ള
ബുദ്ധിപോലും നശിച്ച്.
ഒരു വിഡ്ഡിയെപ്പോലെ അവള്‍ നിന്നു.

പിന്നീട് സത്യങ്ങള്‍ തെളിഞ്ഞുവന്നപ്പോള്‍
ഉയിര്‍ത്തെണീറ്റപ്പോള്‍
താന്‍ നില്‍ക്കുന്നതെവിടെയാണെന്ന്
അവള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു .
തന്റെ ശരിക്കുമുള്ള റോള്‍ എന്താണെന്നു
ബോധ്യം വന്നു.
അപ്പപ്പോള്‍ കിട്ടുന്ന റോളുകള്‍
നിസ്സംഗതയോടെ എടുത്തണിയാന്‍ അവള്‍ പഠിച്ചു.

എന്നാലും ഒരിക്കലും പഠിത്തം പൂര്‍ത്തിയാവില്ലല്ലൊ,
ജീവിതകാലം മുഴുവനുമുള്ള ഒരു പഠിത്തമല്ലെ ജീവിതം.

This entry was posted on 9:35 AM and is filed under . You can leave a response and follow any responses to this entry through the Subscribe to: Post Comments (Atom) .

0 comments