ആകെ സമനില തെറ്റിയ മട്ടിലാണ് മീന തോട്ടത്തിൽ ഉലാത്തിയത്..
ഒന്നും ശരിയാകുന്നില്ല.. ചെയ്യുന്നതൊക്കെ അപൂർണ്ണം..
വേണ്ടെന്നുവച്ചാൽ തകർന്നുപോകുന്നവ
താൻ തന്നെ പടുത്തുയർത്തിയ കൊച്ചു കൊച്ചു ലോകങ്ങൾ
വീട്, കുട്ടികൾ, എഴുത്ത്...
ഒരു നിമിഷം കൈവിട്ടാൽ തകർന്നുടഞ്ഞേക്കാവുന്ന
വിലപ്പെട്ട കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ പോലെ..
അവൾക്ക് വല്ലാത്ത ഭയം തോന്നി..

അപ്പോഴാണ് തേന്മാവിൽ ഒരു പൂങ്കുയിൽ വന്നിരുന്നത്
അവൾ മാധുര്യത്തോടെ അങ്ങകലെയെങ്ങോ ഇരിക്കുന്ന പ്രിയതമനെ വിളിച്ചു
മീനക്ക് പെട്ടെന്നവളോട് ഈർഷ്യ തോന്നി “ചീത്ത കിളി”
കിളി പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു,
പ്രേമം പാപമാണെങ്കിൽ
പ്രേമിക്കുന്നവരൊക്കെ പാപികളല്ലേ?!
അപ്പോൾ പിന്നെ എല്ലാരുക്കും പാപികളെയല്ലെ
പ്രേമിക്കാൻ കിട്ടൂ..?!
അപ്പോൾ അരികിൽ ഇരുന്ന ഒരു കൊച്ചു റോസാപ്പൂവിനും സംശയം..
ഒരു പ്രശ്നത്തിന് രണ്ടു ഉത്തരം ഉണ്ടാകുമോ?!
ഒന്നുമാത്രം എഴുതിയാൽ തെറ്റിപ്പോകുന്ന ഒരു പ്രശ്നത്തിന്റെ പ്രശ്നം?
അപ്പോൾ മുല്ലമൊട്ടിനു കരച്ചിൽ വന്നു..
എന്തേ എന്റെ മൊട്ടുകൾ വിടരാനനുവദിക്കാതെ
ചിലർ തലയിൽ ചൂടാൻ പറിക്കുന്നു?!
അരും കാണാതെ എന്നിൽ വിടരുന്ന പൂക്കളൊക്കെ
എനിക്ക് തല്ലിക്കൊഴിക്കേണ്ടി വരുന്നത് എന്തുകൊണ്ടാണ്?!

ചുറ്റും സംശയങ്ങൾ കൊണ്ട് പൊറുതി മുട്ടിയ മീന ഓടി അകത്തു കയറി..
ആയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വല്ലാത്ത ഒരു തരം ഭയം..
പണ്ടെങ്ങോ ഈ സംശയങ്ങളൊക്കെ തനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു.
നേരിടാനാകാതെ തോറ്റോടി ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന തന്നോടു തന്നെ ഈ ചോദ്യങ്ങൾ വേണമായിരുന്നോ?!
എന്റെ കിളിയേ, എന്റെ റോസാപ്പൂവേ, എന്റെ മുല്ലമൊട്ടേ... ?!